Palićki region

Palićko vinogorje se nalazi u centralnom delu rejona Subotičko-Horgoške peščare, na peskovitim terenima oko Subotice i Palica, i sastoji se iz dva dela-zapadnog,koji se nalazi u području oko Gornjeg i Donjeg Tavankuta,i istočnog,koji se nalazi u području oko Subotice,Palića i Bačkih Vinograda.

Današnji izgled Fruške gore odraz je njene geološke istorije i savremenih geodinamičkih procesa. Danas ona predstavlja usamljenu ostrvsku planinu u Panonskoj niziji, a nekada je bila ostrvo u Panonskm moru.Zaštitnica Sremskog rejona,  Fruška Gora, na svojim padinama skriva plodno zemljište ,pogodno za gajenje vinograda i vinove loze.

Selo Banoštor je jedno od najstarijih naselja u Vojvodini. Ušuškano na severnim obroncima Fruške gore, na samoj obali Dunava, 28 kilometara udaljeno od Novog Sada, ovo selo je od pamtiveka poznato po dobrom vinu i ribolovu. Entuzijazam, vizija i pre svega ljubav prema vinu i vinogradima, opredelila je osnivače vinarije da započnu vinsku priču baš u Banoštoru. U ataru sela, 2006. godine, kupili su i zakupili 110 hektara vinogradarskog zemljišta, na kojem se već nalazilo 46 hektara vinograda. Poznati “flying winemaker”, gospodin Tieri Abere , konsultant najprestižnije konsultanske kuće u svetu vina, Rolland Conseils et Prestation, svečano je promovisao novo vino u ponudi ove vinarije – Merlot barrique 18+.

Vinarija Sapat - Slankamen

Naši zasadi, nalaze se na poslednjem fruškogorskom brežuljku, na blago zatalasanom vinogorju slankamenačkih vinograda, koje poseduje idealne fizičko-agronomske i mikroklimatske uslove za gajenje vinove loze. Naši vinogradi su podeljeni na dve strane - severnu, gde blizina Dunava povoljno utiče na rast belih vrsta grožđa i južnu, okrenutu ka Sremu, pogodnu za uzgoj crvenih sorti.

Vinarija Mačkov podrum -Irig

Mačkov podrum je porodična vinarija iz Iriga, u kojoj radi šesta generacija vinara. Na svojih 32 hektara vinograda uzgaja veliki broj sorti, a neka od najpoznatijih vina pored Portugizera su Chardonnay, Traminac mirisavi, roze Frajla, Camerlot.

Šumadija je vinski rejon iz kog je potekla obnova srpske vinarske tradicije.Predanje kazuje da je u ovoj regiji još u vreme Starih Rimljana gajena vinova loza. Francuski putopisac De La Brokijer je 1423. godine pisao o vinogorju na padinama Kosmaja i Venčaca. Ipak, prava istorija regije počinje od Karađorđa i njegovog sina, kneza Aleksandra koji je imao svoj podrum vina na Oplencu. Tu tradiciju je potom nastavio kralj Petar I Karađorđević. Još 1906. godine, kralj Petar I Karađorđević je u okolini Oplenca počeo od seljaka da otkupljuje zemljište i vinograde.

Vinarija PIK Oplenac svoj put započela je 1948. godine kada je osnovano preduzeće za otkup i promet alkoholnih pića Oplenac. Izgradnjom Novog podruma, pripajanjem Poljoprivrednog dobra Oplenac, te poslovanjem u okviru preduzeća Navip Oplenac. Ugovorom zaključenim sredinom 2014. godine, PIK Oplenac je postao privatno vlasništvo . Prateći svetske trendove u vinarstvu, sadašnji vlasnik se okrenuo visokim standardima proizvodnje, oslanjajući se na iskustvo, tradiciju i kulturu oplenačkog kraja  i objedinjujući ih sa  najsavremenijom tehnologijom francuskih i italijanskih proizvođača.

Rejon Tri Morave nalazi se u centralnom delu Srbije, u donjem slivu Zapadne Morave, donjem slivu Južne Morave i gornjem slivu Velike Morave i njihovih pritoka. Oivičen je planinama sa zapadne i severne strane, i to su Gledićke planine i Bešnjaja, sa južne strane planine Goč, Željin, Kopaonik i Jastrebac i sa istočne Beljanica, Kučajske planine, Rtanj i Ozren.

U Lozoviku iznad Jagodine, valovitom predelu odakle Šumadija gleda na Pomoravlje, vodeni tragom plodne zemlje, postalo je jasno gde treba pustiti korenje. Smeštena na prelepim padinama koje obezbeduju idealnu izloženost suncu, vinarija Temet oblikovana je pod jakim uticajem okruženja, sa težnjom da se pronade sklad u radu i životu pod istim krovom. Sama rec Temet izvedena je iz latinske reci Temetum, što u prevodu znaci – jako i snažno vino sa karakterom.

Vinska kuća Minića nastavlja porodičnu tradiciju proizvodnje vina na sopstvenom imanju, koja je u poratnim godinama nakratko prekinuta zbog poznatih događaja koji su se tada odigrali. Dvadesetih godina prošlog veka točionice i kafane porodice Minić pod imenom "Velika Župa" uspešno su radile u više gradova tadašnje kraljevine.  

Vinarija Spasić

Vekovima su vinogradi slavnog župskog grada Koznika bili tamo gde su danas vinogradi Vinske kuće Spasić. Tako u porodičnoj zaostavštini Spasića počasno mesto zauzimaju dokumenti iz 1856. godine koji svedoče da se vinarstvom bave najmanje 150 godina unazad. Svetlu porodičnu tradiciju danas nastavlja Milan Spasić, koji je vinograd zavoleo uz oca i dedu.

Vinarija Ivanović

Burni istorijski događaji nosili su porodicu Ivanović s kraja na kraj Balkana, ali se oko 1814. godine porodica doseljava u Kožetin (današnji Aleksandrovac). Od tada, pa sve do današnjih dana, generacije Ivanovića bave se proizvodnjom grožđa i vina. Filozofija osnivača vinarije, Dragoslava Ivanovića, da se vino proizvodi u vinogradu doslovno se poštuje: rod grožđa je strogo kontrolisan, a pre vinifikacije oštećena i zelena zrna se odstranjuju.

Hilandar

Srednjovekovni spisi svedoče da se proizvodnja vina u monaškim zajednicama procenjivala na 8-10 tona godišnje. Vino je pravljeno isključivo za potrebe Manastira. Tipikon (Tragos) iz 972.godine, prvi dokument koji reguliše organizaciju i administraciju Svete Gore, svojevrsni Svetogorski Ustav, sadrži i Pravilo 15 koje se odnosi na trgovinu vinom. Danas Manastir poseduje 17 hektara, a po izboru sortimenta je manastir Hilandar rešio da se ne pridržava tradicionalnih sorti koje su se nekada gajile na Svetoj Gori i u vreme Svetog Save već da zasade pretežno baziraju na internacionalnim (francuskim) sortama.

Tvrdoš

U jednoj prastaroj epskoj narodnoj pesmi pominje se manastir Tvrdoš I njegovi podrumi, odnosno manastirske izbe ispunjene vinom. U tamnim vremenima posle propasti srpske srednjovekovne države, srpski monasi su u manastirima očuvali klicu srpske duhovnosti I kulture, pa I tradiciju srpskog vinarstva. Danas, manastir ima dva podruma . U starom kamenom podrumu iz 15.veka, u stoljetnim hrastovima bačvama sazreva vranac, a samo desetak metara dalje, uz samu Trebišnjicu, ukopan je novi podrum opremljen najsavremenijom tehnologijom, ali savršeno uklopljen u postojeći kompleks.